BENLİĞİM

 Yaşamdan şarkılar düşer dilime,

Yol boyu gönlüme dokunur

Yutkunamaz oldum anıları,,

Bir hayli uzağım şimdi 

Bir tren istasyonunda bir başka şehirde 

Yokluğunun kırıntılarını  arıyorum..

Sessiz mi desem şehir değil;kimse yok mu desem ortalık insan seli,

Önüme düşen hep yokluğun oluyor..

Bilmiyorum artık hangi sokaktan geçeceğimi hangi durakta ineceğimi. 

 Hayırsız kasnaklar düğümlüyor boğazımı, kusamıyorum benliğimi,

İçimde kocaman bir şehir birikmiş.

Kocaman bir hiçlik.

kocaman bir sen ....

Özcan Yüksekova